Uzaktan Kumanda İle Bayramlaşmaya Alıştık Artık!

Yaş oldu 50. Yıllar çok çabuk geçiyor. Her yıl ömrümüzden günler bir bir azalıyor. Hani derler ya “bir varmış bir yokmuş” misali.. Bu yılda Bayramı gördük. Bir dahaki  bayram Allah Kerim. Kimin ne olacağı belli olmuyor bu dünyada. Bugün varsak yarın yokuz. Bu sebeple yaşadığımız günlerin kıymetini bilmemiz lazım.. Dedim ya bu yılda Bayramı gördük. Ama bayramlar artık eski bayramlar değil. Teknolojinin gelişmesi ile birlikte bayramlarda yok oluyor gibi. Önceden bayramlarda tebrik kartları yazıp yakınlarımıza gönderirdik. Bilgisayarlar çıktı, cep telefonları artık herkesin en önemli iletişim aracı oldu. Tebrik kartları yerine mailler atılmaya, görüntülü telefonlarla konuşulup bayramlar kutlanmaya başlandı. İyide o karşılıklı oturulup muhabbet etmenin, konuşmanın sıcaklığı var mı şimdi? Tabiî ki yok. Millet bayramları artık tatil olarak görüyor. 8-9 günlük tatil olunca bayramlaşmayı unutup tatil bölgelerine denize girmeye, eğlenmeye gidiyor. Bayram demek tatil demek artık. Uzaktan kumanda ile bayramlaşma yapılıyor desem yeridir. Telefonla aranan akrabaların ve yakınların bayramları kutlanıyor. Ne kadar sürüyor. En fazla 5 dakika. Sonrası... Sonrası yüzmeye devam, eğlenmeye devam.. Bayram demek eğlenmek demek günümüzde çünkü...

Çocukluğumu hatırlıyorum. Bayramları iple çekerdik o yıllarda. Bayram öncesi çarşıdan alışveriş yapar giysilerimizi alır başucumuza koyardık. Sabahın olmasını sabırsızlıkla beklerdik. Çünkü sabah o yeni giysilerimizle akrabalarımızı ve komşularımızı gezerek bayramlaşmak, onların hal ve hatırlarını sormak bizim için önemliydi. Bu arada en büyük avantajımız ise küçük olduğumuz için harçlık toplamaktı. Topladığımız o harçlıkları biriktirir hemen bakkala koşardık. Mahallenin bakkalı Sarıçay kenarındaki Sabri amcaydı. Çikolatalar, şekerler hazırdı. Paraları verip alırdık çikolatalarımızı ve şekerlerimizi... Komşularımızla bayramlaşmaya gittiğimizde mendil aralarında verilen harçlıkları unutmak mümkün mü? Yan komşumuzdu Firdevs teyze. Her bayram çocukları sevindirmek için mendil hazırlardı. Mendil içinde de bayram harçlıkları. Aralıksız yıllarca bu böyle devam etti. Diğer komşularımızda çocukları unutmazlardı.

Gelelim günümüze..... Günümüzde bayramlar artık daha öncede dediğim gibi unutuldu gibi bir şey. Dedim ya bayramlar tatil olarak anılıyor artık. Bayram geldiğinde millet tatil bölgelerine nasıl giderim onun telaşında. Haaaaa bayramlaşmalar ne zaman mı yapılıyor? Uzaktan kumanda ile. Telefon ile yani. Özledim eski bayramları ve o günleri. Gelecekten de pek umutlu değilim. Gelecek nesiller bayramları hiç hatırlamayacak galiba. Ne dersiniz?